
Out in the wild
Terwijl ik in het maanlicht voor mijn caravan zit schrijf ik deze Inspiratiemail, onder het gezelschap van tjirpende krekels en een geurend citronella kaarsje. Dit lijkt wel vakantie.
Maar wacht even… dat is het ook!
Ik heb mezelf even ‘vrijaf’ gegeven. Na alle hectiek rondom de verkoop van mijn huis, het bloed, zweet en tranen opknapwerk (nou ja, eigenlijk alleen zweet) van mijn caravan en eerste weekjes werken/klussen/helpen in ruil voor verblijf vond ik dat ik dat wel even verdiend had: even NIKS doen. Heerlijk!
Al moet ik bekennen dat ik dat nog best lastig vind, omdat ik -hoe gek dat ook klinkt- toch nog best wat dingen op mijn to do lijstje had staan.

Mijn caravan had o.a. nog wat aandachtspuntjes (noodzakelijke zoals wat kitwerk en niet-noodzakelijke-maar-omdat-ik-het-nog-wat-wil-aankleden zoals belettering) en de laatste dingen regelen en kopen.
En verder kost het primitieve huishouden beduidend meer tijd: op een 2-pits gasstel koken in een krappe ruimte, met de hand afwassen op 100+ meter loopafstand, de was buiten ophangen en voor de avonddauw weer afhalen (en op de loer liggende regenbuien op tijd detecteren), de vloer regelmatig vegen want je sleept de halve grasmat mee, vrijwel elke dag zeulen met een jerrycan water en idem dito met de even zo volle afvalwateremmers en ga zo maar even door.
Enfin, iedere kampeerder herkent het. Alleen is het nu niet voor eventjes, maar is het gewoon mijn dagelijkse situatie.
En een oer-sloddervos als ik loopt ook nog eens tegen zichzelf aan als je maar een woonoppervlak van 7 m² tot je beschikking hebt ;)
Begrijp me goed, je hoort mij niet klagen. Het is alleen een constatering. Eentje die maakt dat ik dus niet de hele dag kan lamballen. Maar ik geniet me suf!
Ik sta nu op een mini-camping in Gelderland, midden tussen de paardenweiden, glooiende velden en prachtige vergezichten en met slechts een handjevol gasten is het heerlijk rustig.


En het leuke is, ik heb geen einddatum aan mijn verblijf gehangen! Ik blijf dus gewoon vakantie vieren zolang als ik nodig heb. Wanneer ik weer de energie heb om in actie te komen, ga ik weer verder op mijn avontuur.
Dat wil trouwens niet zeggen dat ik tot nu toe nog geen leuke verhaaltjes te vertellen heb. Integendeel.
Ik heb alleen nog niet de inspiratie om ze goed op te schrijven en mijn Inspiratiemail dáármee te vullen. Dus die hou je nog van me tegoed :)
Om een voorproefje te geven: zonsondergangen aan het strand, galopperende paarden in mijn voor- en achtertuin, sluipende wezens op het dak, supermegavers ter-plekke-geoogste groenten en een nostalgische verjaardag waren een paar hoogtepunten tot nu toe.
Ook zal ik nog een leuke foto-impressie van de binnenkant van mijn caravan maken.
Tot die tijd geniet ik van de rust en ruimte die ik heb en krijg. Hopelijk geniet jij ook van de zomer!
Lieve Tamara, we hebben aan je gedacht, gisteravond, starend naar de volle maan vanaf onze camping in Overijssel.
Zeer herkenbaar, het getuttel de hele dag met het caravanhuishoudentje. Never aan dull moment, maar toch rustgevend.
Mooie belevenissen beschrijf je, waarvan ik er een paar herken omdat ik erbij was. Leuk!
Fijn dat je zo geniet. Waarom zou je ook meer moeten dan dit? !
Liefs, Ciska
Ha lieve Ciska, wat heerlijk dat jullie ook lekker aan het tuttelen zijn! Ja het caravanleven is er één om van te genieten :)
Voor jullie ook veel genieten en we gaan elkaar vast snel weer zien, leuk!
Dikke knuffels <3